గృహమే కదా స్వర్గసీమ

మొన్న శనివారం నేను మా వారు కలిసి చిన్న విహారయాత్రకి వెళ్ళాం
ఈ దేశానికి వచ్చాక AMTRAK లో ఎక్కువ దూరం వెళ్ళటం ఇదే మొదటి సారి , చాలా బాగా ఎంజాయ్ చేసాం :)
సోమవారం తిరిగి వచ్చాం . తిరిగి వచ్చేప్పుడు ఒక చిన్న తమాషా జరిగింది అదేమిటంటే ...
నాకు పాటలు వినడమన్నా, పాడటమమన్నా చాలా ఇష్టం .ఏదో మోస్తరుగా పడుతాను లేండి:)
నేను ipod లో వింటూ నాకు తెలీకుండానే చాలా పెద్దగా పాడేసానట, ఈ సంఘటన తరచూ జరుగుతుంది లేండి కానీ మా ములుగా మావారు చిన్నగా..చిన్నగా..అని చెబుతుంటారు. కానీ నిన్న అలా ఏమి చెప్పలేదు నా పాటికి నేను రెండున్నర గంట పాడుకొంటునే ఉండిపోయాను :)
ఆ తర్వాత స్టేషన్ వచ్చేసింది దిగటానికని పైకి లేచాం
అప్పుడేమి జరిగిందో తెలుసా ..?
అబ్బో నాకు సిగ్గేస్తోంది :)
అప్పుడేమిజరిగిందంటే మా వెనక సీటులో కూర్చొని ఉన్న అమెరికన్ ఆవిడ నా చెయ్యి పట్టుకొని చాలా చాలా బాగా పడావు , నీ పాట వింటూ మేము ప్రయాణాన్ని చాలా ఎంజాయ్ చేశాము అని చెప్పారు
అప్పుడు కొద్దిసేపు నా గొంతు మూగపోయింది .ఆవిడకి థాంక్స్ అని చెప్పనే కానీ ఆవిడ నిజంగానే బాగుందంటున్నారా ..లేక బరించలేక దాన్ని అలా చెప్పరా ..? అని అనుకుంటూ మా వారితో అన్నాను మాములుగా అయితే తమాషాగా నువ్వనుకోనేది నిజమే అని అనే వారు :)
కానీ నిన్న మాత్రం నిజంగా చాలా బాగా పాడావ్ అందుకనే నువ్వు పెద్దగా పాడుతున్న వింటూ వుండిపోయాను అని చెప్పారు . 'ఆహా' అని అనిపించింది. మళ్లీ కిందకి వచ్చాక కూడా ఆవిడ, ఆవిడ ఫ్రెండ్స్ కూడా మళ్లీ అలానే అన్నారు, అప్పుడు ఇక ఇది నిజనేననినమ్మే..:)
ఆ ఆనందంతో రెండు కేజీలు బరువు పెరిగి పోయా... అందుకే ఇవాళ నడక రాజుకంటే కొంచం ఎక్కువ చేశా లెండి :)
మనసున మల్లెల మాలలూగెనే ..కన్నుల వెన్నెల డోలలూగెనే...
ఎంత హాయి ఆ పగలు నిండెనో ఎన్నినాళ్ళకీ బ్రతుకు పండెనో..